dinsdag 11 november 2008

Nederlanders doden lievelingshond Rataplan en schieten waakhonden bij inval meteen af

Wanneer Nederlandse soldaten een verdacht huis binnenvallen is het “vrij normaal de woeste waakhond achter de deur meteen neer te schieten”.

Dat meldde de Volkskrant dinsdag. De krant besteedde aandacht aan het doodschieten van de hond Rataplan, die door Nederlandse militairen was geadopteerd bij de kleine patrouillebasis Volendam, en dit werd ook gemeld.

De trouwe viervoeter Rataplan stond daar bekend als “de mascotte van Kamp Holland”. Kamp Holland is de grootste Nederlandse basis in Uruzgan bij de provinciehoofdstad Tarin Kowt.

Maar de Nederlandse soldaten gingen van de basis Volendam naar de kleinere gevechtpost Phoenix, waar ze niet goed voor het dier konden zorgen.

De soldaten deelden wel hun gevechtsrantsoen met Rataplan, maar die werd toch steeds magerder.

De hond werd na de verhuizing toen maar weggegeven aan een basis van Afghaanse soldaten, maar het dier kon daar niet aarden. Het dier rende steeds achter Nederlandse patrouilles aan als die voorbij kwamen.

Vervolgens werd drie keer vastgesteld dat de hond er steeds slechter uitzag. Toen heeft een Nederlandse luitenant opdracht gegeven dat er een kogel door de kop van Rataplan geschoten moest worden.

Dit werd “de hond uit zijn lijden verlossen” genoemd.

Naar verluidt zijn er intussen strengere regels in Uruzgan. Er geldt nu een advies om honden niet meer aan te raken omdat “zwerfhonden hondsdolheid kunnen overbrengen en geïnfecteerde vlooien meedragen”.

De krant besluit met de melding dat er in Uruzgan wel meer honden dood worden geschoten door Nederlands vuur: “Bij het binnenvallen van verdachte huizen is het vrij normaal de woeste waakhond achter de deur meteen neer te schieten.”

Er wordt niet gezegd wat er gebeurt wanneer een verdacht huis onschuldig blijkt te zijn, want het is bekend dat er veel invallen plaatsvinden in huizen van onschuldige mensen.

En ook honden kunnen er niks aan doen als hun baas schuldig zou zijn. hebben ze wel eens van een verdovingsgeweer gehoord, de soldaten?

Was het trouwens in Uruzgan niet de bedoeling om de “hearts and minds” van de mensen te winnen?

Geen opmerkingen: